ESRA EROL: SİNEMADA OYNAMAK İSTERİM

Yedi sezondur izdivaç programı yapan Esra Erol, Fox TV’de hafta içi her gün “Esra Erol’la” adlı programıyla ekrana geliyor. 

Erol, çok izlenmesinin nedenini “Ben hep aynıyım. Olgunlaşma ve televizyonculuğu öğrenmemin dışında değiştiğimi düşünmüyorum” diyor...

Benden çıkmadı. Flash TV’de birkaç sunucuyla denemeler yapılmış olmamış. Sonra bana teklif geldi “Tabii ki yaparım” dedim. Yani ‘İzdivaç’ programı yapacağım, onu alıp bir yere götüreceğim diye gitmedim. İş buldum diye gittim. Benim için öncelik “Aman inşallah beni kabul ederler de, ben de bir süre önümü görebilirim” düşüncesiydi. Fakat işin içine girdikten sonra hem çok sevdim hem çok keyif aldım.

Tarz meselesi sanırım, hem çok ayakları yere basan hem de çok uçuk bir havam var. O ikisinin dengesi beni aslında bugün bulunduğum yere getirdi. Çok saygılıyım ama makarayı da çok severim. Hepsinin bir derecesi vardır, asla karşı tarafı üzmez, o ölçüyü kaçırmam. Konu evlilik olunca biraz gülüyorduk, biraz ağlıyorduk... Sonra bir gün herkesin sizi izlediğini fark ediyorsunuz.

Ben hep aynıyım. Flash’taki eski programlarımı izlerim, oradaki tavırlarıma bakarım, aynıyım. Olgunlaşmamın, televizyonculuğu öğrenmemin dışında değiştiğimi düşünmüyorum. Bakıyorum, yine aynı şekilde oturuyormuşum, yine aynı şekilde hareket ediyormuşum... Aslında o zaman daha cesaretliydim, şimdi birazcık daha ürkek olmaya başladım, tek kötü taraf o. Çünkü farkındasınız artık her şeyin.

Evet, aynılık. Benim özüm bu, bu benim karakterim. Hayatımdaki kural şu; yanında mutlu olamadığım, beni kasan insanlarla asla vakit geçirmem. İşim bile olsa gülümseyemem yalandan. Güleceğim konuları, konukları, beni gerçekten hüzünlendiren, hikayesine ve acısına üzüldüğüm insanları seviyorum. Bu gerçekçilik beni ben yapıyor.

Burada belli disiplin ve kurallar vardır. Askeriye gibiyiz aslında. Kesin ve katı olarak konuşulamaz konularımız vardır. Bunların en başında mezhep farklılıkları gelir. Ya da gelen aday aşağılanmaz. Bunlar benim asla kabul edemeyeceğim konular arasında. Zorlandığım yayınlar da oluyor ama genelde keyif, mutluluk ve enerji üzerine kurduğum için daha ucuz atlatıyorum.

Bence öncelikle erkeğin eğitilmesi gerek. İkincisi kadının eğitilmesi. Kadın evliyken de, hem evin hem kendi ekonomik özgürlüğüne katkıda bulunması gerek. Ortak hayat mücadelesi yani. Aile içi şiddette en çok kaçırdığımız konu ise kadın yaşlanınca o şiddeti unutabiliyor, yıllarına geçirebiliyor belki ama o evde büyüyen çocuklar, aynı babaları gibi bir eş  seçiyorlar. Bu da şiddetin devamlılığını  getiriyor. Bunun önüne geçmek lazım.  Kadının şiddet uygulandığında bunu sineye çekmemesi çok önemli.

Aynen öyle. Küçük gelinler konusunda kaçırdığımız nokta da; küçük yaşta anne olmanın getirdiği çok büyük sağlık problemleri ve ölümler var. Biz bunu biraz hiçe sayıyoruz. Daha bedenini tanımayan bir insan  kadın oluyor, çocuk doğuruyor. Zaten yaşı küçük. O kendi cahilliğiyle aynı kendisi  gibi bir evlat yetiştiriyor. O da hayatın  içerisinde kayboluyor zaten. Bizim o kaybolan hayatların peşine düşmemiz gerekiyor.

Umut Evleri’nde psikolojik, hukuksal danışmanlık hizmeti veriyoruz. Şiddete maruz kalan insanların izleyebilecekleri yol nedir? Boşanma evresinde ya da o aileyi kurtarmak için hangi evrelerden geçmesi lazım? Bu anlamda yol göstericiyiz. Bu yıl Umut Evleri’ni daha da artıracağız, inşallah ileride tüm Türkiye’ye yayabileceğiz.

Evet, hep diyorlar “Şunu iyi yaparsın” diye. Ben daha gerçekçi bir şey söyleyeceğim; şu anki yapmış olduğum işi çok severek, içini doldurarak yapıyorum. Buna inanıyorum. Bunu bitirip yeni bir programa başladığım zaman ne yapacağımı hala ben de bilmiyorum!

Yani belki ufak tefek rollerde olabilirim ama bir sinema filminde hayatımda çok büyük bir anı olması için oynamak isterim. Drama olmasını isterim.